ΔΙΑΜΕΣΑ ΚΥΤΤΑΡΑ (LEYDIG) ΤΟΥ ΟΡΧΙ

    Τα κύτταρα Leydig συνθέτουν και εκκρίνουν τα ανδρογόνα και αποτελούν τον επικρατούντα κυτταρικό τύπο του διάμεσου στηρικτικού ιστού που παρεμβάλλεται μεταξύ των σπερματικών σωληναρίων. Βρίσκονται μεμονωμένα ή σε ομάδες και περιβάλλονται από πυκνό δίκτυο αιμοφόρων και λεμφικών τριχοειδών. Ο πυρήνας τους είναι στρογγυλός, περιέχει διάσπαρτη χρωματίνη και ένα έως δύο πυρήνια στην περιφέρεια. Το έντονα ηωσινόφιλο κυτταρόπλασμα περιέχει ποικίλο αριθμό σταγονιδίων λίπους και κατά τη μελέτη με το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο προσομοιάζει με τα κύτταρα του φλοιού των επινεφριδίων, τα οποία εκκρίνουν στεροειδείς ορμόνες. Στον άνθρωπο, όχι όμως και στα άλλα ζωικά είδη, τα κύτταρα Leydig περιέχουν επιμήκεις κυτταροπλασματικούς κρυστάλλους του Reinke, οι οποίοι έχουν αρκετά μεγάλο μέγεθος ώστε να διακρίνονται με το φωτομικροσκόπιο όταν χρωματιστούν κατάλληλα. Ο αριθμός των κρυστάλλων αυτών αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας, δεν έχει όμως διευκρινισθεί η λειτουργία τους.

    Τα διάμεσα κύτταρα εκκρίνουν κυρίως τεστοστερόνη, η οποία δεν είναι μόνο υπεύθυνη για την ωρίμανση των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου κατά την εφηβεία, αλλά και για τη διατήρηση της λειτουργικής δραστηριότητας των σπερματικών σωληναρίων. Η έκκριση της τεστοστερόνης από τα κύτταρα Leydig ελέγχεται από την ωχρινοποιητική ορμόνη της υπόφυσης, η οποία συχνά στα άρρενα άτομα αναφέρεται ως ορμόνη διεγείρουσα τα διάμεσα κύτταρα (ICSH).

ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ

    Κάθε εκσπερματικός πόρος αποτελεί το πιο ευρύ ουραίο πέρας του σύστοιχου σπερματικού πόρου, στο οποίο πέρας εκβάλλει ο πόρος αυτός και η σπερματοδόχος κύστη. Έτσι ο εκσπερματικός πόρος σχηματίζεται πάνω από τη βάση του προστάτη από τη συμβολή της σπερματικής ληκύθου με τον αυχένα της σύστοιχης σπερματοδόχου κύστης. Από τη βάση του προστάτη φέρεται κατόπιν, διαμέσου αυτού, λοξά από τα άνω και πίσω προς τα κάτω και μπροστά. Εκβάλλει στην προστατική μοίρα της ουρήθρας και μάλιστα στα πλάγια του σπερματικού λοφιδίου.

ΣΠΕΡΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ

    Ο σπερματικός τόνος έχει μήκος 15 cm και εκτείνεται από τον άνω πόλο του όρχεως μέχρι το κοιλιακό στόμιο του βουβωνικού πόρου, όπου τα διάφορα μόρια τα οποία αποτελούν τον τόνο, αποχωρίζονται το ένα από το άλλο. Αυτά τα μόρια πορεύονται μετά σε διαφορετική κατεύθυνση το καθένα.

    Από τοπογραφική άποψη, διακρίνουμε στον τόνο δύο μοίρες, την οσχεϊκή και τη βουβωνική. Η οσχεϊκή περιβάλλεται από έλυτρα, τα οποία αποτελούν τη συνέχεια των διαφόρων στιβάδων του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος και εκτείνεται από τον όρχι μέχρι το υποδερμάτιο στόμιο του βουβωνικού πόρου. Η βουβωνική μοίρα είναι βραχεία και βρίσκεται μέσα στο βουβωνικό πόρο.

ΒΟΛΒΟΟΥΡΗΘΡΑΙΟΙ ΑΔΕΝΕΣ

    Οι βολβοουρηθραίοι αδένες (Cowper) είναι δύο και έχουν μέγεθος περίπου σαν κουκούτσι κερασιού και χρώμα καστανοκίτρινο. Βρίσκονται στο ουρογεννητικό τρίγωνο, πίσω από τον βολβό της ουρήθρας και κάτω και στα πλάγια της υμενώδους μοίρας της ουρήθρας. Ο εκφορητικός πόρος τους, μήκους 4 cm εκβάλλει στο κάτω τοίχωμα της σηραγγώδους ουρήθρας, μπροστά από το βολβικό της ανεύρυσμα και σε απόσταση 1-2 mm από τον αντίθετο.

ΠΕΟΣ

    Το πέος αποτελεί το όργανο της συνουσίας και βρίσκεται μπροστά από την ηβική σύμφυση και πάνω από το όσχεο. Όταν βρίσκεται σε χάλαση εμφανίζει σχήμα όμοιο με κύλινδρο και σε στύση τρίγωνο πρισματικό. Οι διαστάσεις του εξαρτώνται κατά πολύ από την κατάσταση, στην οποία αυτό βρίσκεται (σε χάλαση ή σε στύση).

    Στο πέος διακρίνουμε τρία μέρη: τη βάλανο, το σώμα και τη ρίζα. Η ρίζα δε χωρίζεται σαφώς από το σώμα, ενώ ανάμεσα στο σώμα και τη βάλανο υπάρχει σαφές όριο, ο αυχένας του πέους.

    Η βάλανος έχει σχήμα κώνου λοξά κομμένου. Η κορυφή της βαλάνου διατρυπάται από το έξω στόμιο της ουρήθρας. Η βάση της λοξά κομμένη, αφορίζεται από κυκλοτερές χείλος, το οποίο ονομάζεται στεφάνη της βαλάνου, πίσω από την οποία βρίσκεται  η στεφανιαία αύλακα. Ο πυθμένας της στεφανιαίας αυτής αύλακας ονομάζεται αυχένας του πέους.

    Η στεφανιαία αύλακα διακόπτεται από δερματική πτυχή, τον χαλινό της ακροποσθίας. Δεξιά και αριστερά από τον χαλινό βρίσκεται αβαθές εντύπωμα, ο βόθρος του χαλινού.

    Το σώμα του πέους είναι κυλινδρικό (σε χάλαση) ή τρίγωνο πρισματικό (σε στύση) και εμφανίζει τέσσερις επιφάνειες, την άνω ή πρόσθια, την κάτω ή οπίσθια και δύο πλάγιες. Το σώμα καλύπτεται από δέρμα λείο και πολύ ελαστικό, την πόσθη.

    Η ρίζα του πέους είναι κρυμμένη στην ουρογεννητική χώρα του περινέου. Αποτελείται από δύο μέρη, δηλαδή: α) από τα οπίσθια άκρα (σκέλη) των σηραγγωδών σωμάτων του πέους και β) από τον βολβό του σηραγγώδους σώματος της ουρήθρας.

    Το πέος αποτελείται από τα περιβλήματα του, από σηραγγώδη σώματα και από αγγεία και νεύρα.

    Τα περιβλήματα είναι προς τα έξω η πόσθη με την ακροποσθία και μέσα από την πόσθη η περιτονία του πέους.

    Η πόσθη αποτελεί το δερματικό περίβλημα του πέους, το οποίο αποτελεί τη συνέχεια του δέρματος της ηβικής χώρας και του όσχεου. Δεν έχει τρίχες και χαρακτηρίζεται για την μεγάλη της ελαστικότητα, λόγω της οποίας είναι δυνατό να παρακολουθεί τις αυξομειώσεις του μεγέθους του πέους. Η πόσθη αποτελείται από δέρμα, από το δαρτό χιτώνα του πέους, από λείες μυϊκές ίνες και από υποδόριο χαλαρό συνδετικό ιστό και χωρίς λίπος.

    Η πόσθη μπροστά αντίστοιχα προς τη βάλανο, δεν συμφύεται με τη βάλανο αλλά ανακάμπτει προς τα πίσω στον αυχένα του πέους, όπου συνάπτεται με το σηραγγώδες σώμα του πέους και συνεχίζεται στο λεπτό δερματικό περίβλημα της βαλάνου και με το χαλινό. Από την πορεία αυτή της πόσθης σχηματίζεται πτυχή από δύο πέταλα (το έσω και το έξω), η ακροποσθία. Έτσι το τμήμα της πόσθης, το οποίο περιβάλλει σαν θύλακος τη βάλανο, ονομάζεται ακροποσθία. Αυτή χρησιμεύει, λόγω της ιδιαίτερης διαμόρφωσης της, σαν εφεδρικό δέρμα για τις περιπτώσεις στύσης.

    Η περιτονία του πέους βρίσκεται μέσα από την πόσθη. Περιβάλλει ελυτροειδώς το πέος μέχρι τον αυχένα του προς τα εμπρός ενώ προς τα πίσω συνεχίζει στην επιπολής περιτονία του περινέου. Η περιτονία του πέους αποτελείται από ελαστικές ίνες και επιτρέπει κατά τη στύση τη διόγκωση του πέους.

    Τα σηραγγώδη σώματα του πέους αποτελούν το βασικό συστατικό του πέους και είναι τα δύο ίδια σηραγγώδη σώματα του πέους και το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας, το οποίο βρίσκεται κάτω από τα σηραγγώδη σώματα του πέους.

    Τα δύο σηραγγώδη σώματα του πέους ενώνονται με τους ινώδεις χιτώνες τους και αποτελούν ενιαίο κυλινδρικό σώμα, του οποίου διακρίνουμε σκέλη, σώμα και κορυφή.

    Το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας εμφανίζει από τα πίσω προς τα εμπρός, το βολβό, το μέσο ή σώμα και τη βάλανο.

   Αυτό το σχήμα δείχνει τον όρχι, την επιδιδυμίδα, το σπερματικό πόρο, τον εκσπερματικό πόρο, τη σπερματοδόχο κύστη και τον βολβοουρηθραίο αδένα, από τη μια μεριά του σώματος, ενώ όλες αυτές οι δομές υπάρχουν σε ζεύγη. Η ουροδόχος κύστη και ο ουρητήρας δεν αποτελούν μέρος του αναπαραγωγικού συστήματος αλλά απεικονίζονται για λόγους προσανατολισμού. Μόλις όμως οι εκσπερματικοί πόροι ενώνονται με την ουρήθρα και τον προστάτη, ο ουροποιητικός και ο αναπαραγωγικός σωλήνας έχουν συγχωνευτεί.