mainlogo.JPG

Varicoceles, Nutrition, Chemicals & Environment - 4

Home
Chapters
Male Anatomy
- 1.2 -
- 1.3 -
- 1.4 -
Statistics
Sperm Analysis
- 3.2 -
Genes' Role
- 4.2 -
- 4.3 -
Kleinefelter's Syndrome
Syndromes & Diseases
- 6.2 -
- 6.3 -
- 6.4 -
Varicoceles & other factors
- 7.2 -
- 7.3 -
- 7.4 -
- 7.5 -
- 7.6 -
Cancer's Role
- 8.2 -
Idiopathic subfertility
- 9.2 -
Treatment - Therapy
- 10.2 -
News
News - 2
Video Room
Photo Album Page
Mailbag
Contact Us
Make your comment!

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

ch7_20.JPG

Οι παχύσαρκοι άνδρες (Βλ. Εικόνα 3.1.) διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης στειρότητας, λένε οι ερευνητές. Στην πρόσφατη σύνοδο της Αμερικανικής Ουρολογικής Ένωσης ανακοινώθηκε ότι οι άνδρες με περίμετρο λεκάνης 52 ίντσες, έχουν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα να αντιμετωπίσουν στειρότητα σε σχέση με εκείνους που έχουν λεκάνη 32 ίντσες.

Ανάμεσα σε 2000 άνδρες ηλικίας 51-88 ετών, το 34% ανέφερε μέτρια έως και αυξημένη στυτική δυσλειτουργία και ήταν εκείνοι που διέθεταν τη μεγαλύτερη λεκανική περιφέρεια. Η έρευνα, που χρηματοδοτείται απ’το Εθνικό Αντικαρικινικό Ινστιτούτο, το Εθνικό Ινστιτούτο για την Καρδιά, τους Πνεύμονες και το Αίμα και την Αμερικανική Αντικαρκινική Ένωση, αποκάλυψε ακόμη ότι οι αγύμναστοι άνδρες έχουν μεγαλύτερη ροπή να αναπτύξουν δυσλειτουργίες στη στύση, απ’ότι οι άνδρες που ασκούνται τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα.

Η στυτική δυσλειτουργία, κοινώς ανικανότητα (επομένως και υπογονιμότητα) είναι η συνεχής ανικανότητα να αποκτήσει και να διατηρήσει ένας άνδρας στύση του πέους του2.

Ανάλογη έρευνα που έγινε στη χώρα μας επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα των αμερικανικών ερευνών:

Σχεδόν στο μισό «πέφτει» η σεξουαλική ικανότητα των ανδρών που είναι παχύσαρκοι. Σύμφωνα με μελέτη επιστημονικής ομάδας ειδικών του νοσοκομείου «Παναγία» της Θεσσαλονίκης, το 45% των παχύσαρκων ανδρών με μέσο όρο ηλικίας 48,5 χρόνια παρουσιάζει μειωμένη σεξουαλική δραστηριότητα και συγκεκριμένα η συχνότητα της σεξουαλικής επαφής είναι κατά μέσο όρο 3,4 φορές τον μήνα. Αντίθετα, οι άνδρες της ίδιας ηλικίας που έχουν φυσιολογικό βάρος παρουσιάζουν διπλάσια σεξουαλική δραστηριότητα με μέσο όρο σεξουαλικών επαφών 8,7 φορές τον μήνα.

Από την εργασία που παρουσίασε ο επίκουρος καθηγητής της Ενδοκρινολογίας στο ΑΠΘ Γεράσιμος Κρασάς στο Μεσογειακό Συνέδριο του Παγκόσμιου Επιμορφωτικού Συνδέσμου Αισθητικής που πραγματοποιήθηκε από την Παρασκευή 15 ως τις 18 Οκτωβρίου 1999 στην Αθήνα, συμπεραίνεται ότι όσο αυξάνεται το βάρος στους άνδρες τόσο ελαττώνεται η συχνότητα σεξουαλικής επαφής26.

ch7_21.JPG

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

 

Πολλές φαρμακευτικές ουσίες, (Βλ. Εικόνα 4.1.) ιδιαίτερα μετά από μακροχρόνια χρήση, μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα γονιμότητας στον άνδρα, είτε επιδρώντας στα διάφορα στάδια της σπερματογένεσης, είτε προκαλώντας σημαντικές βλάβες στο σπερματικό επιθήλιο. Ανάμεσά τους κυρίαρχη θέση κατέχουν τα αντινεοπλασματικά φάρμακα και ακόμη η κολχικίνη, η ασπιρίνη, διάφορα αντιεπιληπτικά και άλλα.

ch7_22.JPG
Drugs affecting male fertility

Αντινεοπλασματικά (ιδίως οι αλκυλιωτικοί παράγοντες).

 

Το Busulfan, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της λευχαιμίας.

Στα αρχικά στάδια της σπερματογένεσης η λήψη του φαρμάκου αυτού προκαλεί καταστροφικά αποτελέσματα. Ανάλογα αποτελέσματα έχει η λήψη φαρμάκων όπως η τριαιθυλενομιλαμίνη (ΤΕΜ) και η χλωραμβουκίλη, η οποία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του κακοήθους λεμφώματος, αλλά προκαλεί αζωοσπερμία σε θεραπευτικές δόσεις.

Τέλος, η κυκλοφωσφαμίδη χρησιμοποιούμενη για τη θεραπεία τόσο της λευχαιμίας όσο και των κακοηθών λεμφωμάτων προκαλεί σοβαρή μείωση της σπερματογένεσης στο επίπεδο της αζωοσπερμίας7.

ch7_23.JPG

Methotrexate. To Methotrexate (Βλ. Εικόνα 4.2.) είναι ένα αντικαρκινικό φάρμακο, χρησιμοποιούμενο στη θεραπεία των λεμφωμάτων (καρκίνοι των λεμφαγγείων) και οριαμένων μορφών λευχαιμίας. Επίσης χορηγείται θεραπευτικά και για περιπτώσεις καρκίνου του στήθους, των πνευμόνων, του εγκεφάλου, του τραχήλου και των ωοθηκών. Βοηθά επίσης στην αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας όταν άλλες θεραπευτικές μέθοδοι αποδεικνύονται αναποτελεσματικές, καθώς και στις σοβαρές ψωριάσεις (δερματικές ασθένειες).

Οι συνήθεις αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει είναι κοιλιακοί πόνοι, ρίγη, πυρετός, μειωμένη ανοσία, ζαλάδες, κούραση, αδιαθεσία, στοματικά έλκη και ναυτία. Λιγότερο συχνά όμως μπορεί να προκαλέσει αποβολές, ακμή, αναιμίες, μελανώματα, διάρροια, προβλήματα στην όραση, αλωπεκία, πονοκεφάλους, υπογονιμότητα ή στειρότητα, οίδημα στα ούλα, απώλεια νεφρών, ανορεξία, πνευμονοπάθειες, παράλυση, φαγούρα, φωτοευαισυησία, πονόλαιμο, έλκος στομάχου και αιμορραγίες. Πολύ πιο σπάνια προκαλείται διαβήτης, ανικανότητα, αρθρίτιδες, απώλεια της libido, οστεοπώρωση, ακόμη και θάνατος.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με methotrexate, η γονιμότητα μπορεί να ελαττωθεί δραματικά. Πολλοί άνδρες ίσως έχουν μια ασυνήθιστα μικρή σπερματογένεση. Τέλος, η επανόρθωση της σπερματογένεσης μετά το τέλος της θεραπείας δεν εμφανίζεται πάντοτε και αν η αζωοσπερμία επιμένει πέραν της 5ετίας οι βλάβες πιθανόν είναι μη αντιστρέψιμες14.

Κολχικίνη (Colchicine). Η κολχικίνη έχει διάφορες θεραπευτικές δράσεις. Η χρήση της για τη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας έχει αναφερθεί ότι προκαλεί αζωοσπερμία σε ασθενείς των οποίων η γονιμότητα συχνά αποκαθίσταται όταν διακόπτεται η χρήση του φαρμάκου. Σε θεραπευτικές δόσεις δεν επηρεάζει τη σπερματική ποσότητα σε φυσιολογικά άτομα, αλλά υποστηρίζεται ότι πιθανά σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα οι όρχεις είναι πιο ευαίσθητοι στην τοξική δράση της κολχικίνης.

ch7_24.JPG

Ασπιρίνη (Acetylsalicylic acid). Σε μεγάλες δόσεις και μακροχρόνια χρήση προκαλεί μείωση της συγκέντρωσης προσταγλαδίνης Ε και F στο σπέρμα και στο πλάσμα. Αυτό οφείλεται πιθανότατα στην αναστολή του ενζύμου συνθετάση της προσταγλαδίνης. (Βλ. Εικόνα 4.3.)

Αντιεπιληπτικά. Το Dilantin και ορισμένα άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της επιληψίας και άλλων διαταραχών του νευρικού συστήματος έχει βρεθεί ότι μειώνουν τα επίπεδα της FSH και επιδρούν στη σπερματογένεση, ενώ τα επίπεδα της LH, της τεστοστερόνης, της οιστραδιόλης και της προλακτίνης δεν επηρεάζονται. Το αποτέλεσμα είναι σοβαρή ολιγοσπερμία και μειωμένη σπερματική κινητικότητα. (Βλ. Εικόνες 1.2.2. & 4.4.)

ch7_25.JPG

Άλλα διάφορα φάρμακα. Και άλλες φαρμακευτικές ουσίες χρησιμοποιούμενες στην καθημερινή πράξη έχει διαπιστωθεί ότι επιδρούν στην ανδρική γονιμότητα. Για παράδειγμα η κυπροτερόνη (κατά της υπερτρίχωσης), η κετοκοναζόλη (αντιμυκητιασικό) και η σπιρονολακτόνη (διουρητικό) δρουν απευθείας στη σύνθεση της τεστοστερόνης απ’ τα κύτταρα του Leydig. Με τη λήψη των φαρμάκων αυτών εκτός της ολιγοσπερμίας έχει διαπιστωθεί και γυναικομαστία6,7.

ch7_26.JPG

Η σιμετιδίνη (cimetidine) (Βλ. Εικόνα 4.5.) χρησιμοποιείται για την παρεμπόδιση της παραγωγής υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι, για προβλήματα χώνεψης και θεραπεία ελκών και του συνδρόμου Zollinger-Ellison. Η δράση της οφείλεται στο μπλοκάρισμα των υποδοχέων Η2 της ισταμίνης. Οι ανεπιθύμητες δράσεις του φαρμάκου είναι σπάνιες αλλά περιλαμβάνουν διάρροια, ζαλάδες και ανάπτυξη των μαστών στους άνδρες (γυναικομαστία), λόγω κακής κυκλοφορίας των ανδρογόνων στους περιφερικούς ιστούς15.

Κάποια άλλα φάρμακα που συσχετίζονται με την ανδρική υπογονιμότητα είναι  η νιτροφουραντοϊνη, η αλλοπουρινόλη, η ερυθρομυκίνη, η τετρακυκλίνη, η γενταμυκίνη και η κυκλοσπορίνη. Αρνητική επίπτωση στην ποιότητα του σπέρματος και/ή στη λειτουργία του έχει αναφερθεί ότι επιφέρει η σουλφασαλαζίνη – ένα αντιφλεγμονώδες για τις φλεγμονές του παχέος εντέρου – και το αντιβιοτικό νιτροφουράνη.

Επίσης, γνωστά αντιψυχωτικά φάρμακα, όπως η χλωροπρομαζίνη, η χαλοπεριδόλη και η θειοριδαζίνη, αντικαταθλιπτικά όπως η αμιτριπτυλίνη, η ημιπραμίνη, η φλουοξετίνη (σκεύασμα Prozac), η παροξετίνη (Paxil),  και η σερτραλίνη (Zoloft) και αντιϋπερτασικά όπως η γουανεθιδίνη, η πραζοσίνη, η φαινοξυβενζαμίνη, η φαιντολαμίνη και η ρεσερπίνη, πιθανόν σχετίζονται με την πρόκληση στυτικών δυσλειτουργιών και επιφέρουν ανικανότητα33,34.

Τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα πειράματα που έγιναν σε αρουραίους από την ομάδα των S. Belmonte, M. Maturano, M.F. Bertini, E. Pusiol, T. Sartor, και M.A. Sosa, επιστημόνων του Ινστιτούτου Ιστολογίας & Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Πανεπιστημίου Guyo στην πόλη Μεντόζα της Αργεντινής, τα αποτελέσματα των οποίων δημοσιεύτηκαν στο έντυπο «Andrologia-First International Journal of Andrology» το Μάιο του 1998, η χορήγηση του σκευάσματος Tamoxifen, γνωστού συνθετικού μη στεροειδούς αντιοιστρογονικού φαρμάκου που χρησιμοποιείται ευρέως ενάντια στον καρκίνο του μαστού, την ολιγοσπερμία και την γυναικομαστία ίσως ευθύνεται για αλλαγές στο πρωτεινικό περιεχόμενο του επιδιδυμιδικού υγρού. Συγκεκριμένα, μετρήσεις που έγιναν σε αρουραίους στους οποίους χορηγήθηκε για αρκετό διάστημα το Tamoxifen, έδειξαν έλλειψη του ενζύμου α-μαννοζιδάση (α-ΜΑΝ) καθώς και μειωμένα επίπεδα των πρωτεινών με Μ.Β. 25, 60, 80-85 και 180 kDaltons στο υγρό των επιδιδυμίδων. Η έλλειψη του παραπάνω ενζύμου και τα χαμηλά ποσοστά των άλλων πρωτεινών σχετίζεται σύμφωνα με τους ερευνητές με μερική απώλεια της δυνατότητας των σπερματοζωαρίων για γονιμοποίηση40.

Red Hand Pointing Left
Go back one step

Red Hand Pointing Right
Read more

Horizontal Divider 26

ΜΗΧΑΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΟ WEB - ΜΗΧΑΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Web

InterTran (www.tranexp.com)
InterTran (www.tranexp.com)

Please MOVE AND HOLD your MOUSE CURSOR over any WORD in the translated web page in order to see a pop-up window with ALTERNATIVE TRANSLATIONS. Translations provided by: www.tranexp.com

worldnotobaccoday2006.gif

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Copyright Kostas Roditis 2004. All rights reserved.