Προέκταση αυτής της μεθόδου αποτελεί και η κρυοσυντηρημένη βιοψία ορχικού ιστού, όπως τόνισε ο καθηγητής ενδοκρινολογίας και ενδοκρινολογίας αναπαραγωγής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ιωάννης Παπαδήμας, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου. Σε άνδρες με αζωοσπερμία λαμβάνεται δείγμα ορχικού ιστού, το οποίο καταψύχεται. Στη συνέχεια αποψύχεται και με τη μέθοδο της ενδοωαριακής έγχυσης σπερματοζωαρίων γονιμοποιούνται τα ωάρια, που είχαν ληφθεί από τη σύζυγο με τα αποψυχθέντα σπερματοζωάρια του συζύγου. Η κατάψυξη ορχικού ιστού μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο άνδρας πρόκειται να υποβληθεί σε ορχεκτομή εξ αιτίας καρκίνου στους όρχεις.

Ο μύθος της στείρας αποκλειστικά γυναίκας έχει πλέον εκλείψει, καθώς στο 30% των περιπτώσεων αίτιος για την αδυναμία τεκνοποίησης είναι ο άνδρας, τόνισε ο κ. Παπαδήμας.

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα από την εφαρμογή της μικρογονιμοποίησης δείχνουν ότι το 90% των ωαρίων επιβιώνουν από την επέμβαση, στην οποία υποβάλλονται και 60% γονιμοποιούνται. Συνολικά γονιμοποίηση υπάρχει στα 9 από τα 10 ζευγάρια, που υποβάλλονται σε εμβρυομεταφορά με εξωσωματική γονιμοποίηση.

  Οι δύο μέθοδοι βρίσκονται σε «εμβρυακό» στάδιο, με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι μετά από πέντε χρόνια θα είναι εφικτή και στον άνθρωπο η παραγωγή σπερματοζωαρίων από κύτταρα του αίματός ενώ η γέννηση παιδιού από δύο γυναίκες, θα αποτελεί πραγματικότητα στα επόμενα 100 χρόνια.

  Σήμερα, είπε ο κ. Σοφικίτης, «είναι διαθέσιμες εργαστηριακές τεχνικές ωρίμανσης ανώριμων κυττάρων της σπερματογεννετικής σειράς, που δίνουν τη δυνατότητα σε άνδρες με ανώριμα κύτταρα στους όρχεις (π.χ. σπερματογόνια ή σπερματοκύτταρα) να τα ωριμάσουν στο εργαστήριο και να συμμετέχουν σε προγράμματα εξωσωματικής γονιμοποίησης». Σε άνδρες όμως με πλήρη καταστροφή του σπερματικού επιθηλίου δεν υπάρχουν σπερματογόνια κύτταρα για να επιχειρηθεί εργαστηριακή ωρίμανσή τους. Σε αυτήν την κατηγορία των ανδρών, τόνισε ο καθηγητής «τελευταίες έρευνες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από την Ερευνητική Ομάδα της Κλινικής μας έχουν δώσει ελπίδες».

  Όπως εξήγησε ο κ. Σοφικίτης, «συλλέχθηκαν αρχέγονα και αιμοποιητικά κύτταρα, «αιμοβλάστες», από το περιφερικό αίμα πειραματόζωων. Στη συνέχεια με μικροχειρουργική μεταμόσχευσή τους στα σπερματικά σωληνάρια άλλων πειραματόζωων και με καταστροφή του σπερματικού τους επιθηλίου προκλήθηκε διαφοροποίηση των «αιμοποιητικών κυττάρων» των πρώτων πειραματόζωων, σε σπερματογόνια κύτταρα και σπερμοκύτταρα εντός των όρχεων των δεκτών-πειραματόζωων». Δηλαδή, αιμοποιητικά κύτταρα από τους δότες μετατράπηκαν σε σπερματογεννετικά κύτταρα στους δέκτες.

  Σημειώνεται ότι οι τεχνικές ωρίμανσης εφαρμόζονται ήδη και στον άνθρωπο στο Πανεπιστήμιο Τόττορι της Ιαπωνίας. Αν αποδειχθούν επιτυχείς στον άνθρωπο, σημείωσε ο καθηγητής, άνδρες χωρίς όρχεις θα μπορούν να αποκτούν τα δικά τους παιδιά μέσω παραγωγής σπερματοζωαρίων από κύτταρα του αίματός τους. Όπως ανέφερε, ήδη έξι άτομα στα Ιωάννινα έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να συμμετέχουν στην έρευνα. Επιπλέον, η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κατάφερε στο εργαστήριο τη γονιμοποίηση ωαρίου από ωάριο σε κουνέλια. Ωστόσο, είπε ο καθηγητής, όλες οι εγκυμοσύνες που προήλθαν από τη γονιμοποίηση ωαρίου με ωάριο κατέληξαν σε αποβολή τη 16η ημέρα της κύησης λόγω ανεπαρκούς ανάπτυξης του πλακούντα. Όπως φαίνεται, σημείωσε ο κ. Σοφικίτης, οι παράγοντες των σπερματοζωαρίων είναι αναγκαίοι για τον σχηματισμό πλακουντιακών μεμβρανών. Επομένως, τόνισε, αν οι παράγοντες των σπερματοζωαρίων που είναι απαραίτητοι για τον σχηματισμό πλακουντιακών μεμβρανών παραχθούν συνθετικά στο εργαστήριο και αναμειχθούν με συστήματα ωαρίων γονιμοποιηθέντων από ωάρια ίσως οι εγκυμοσύνες καταλήξουν σε νεογέννητα.