Ο Λουδοβίκος ο ΙΣΤ’, βασιλιάς της Γαλλίας και σύζυγος της πολύ όμορφης Μαρίας Αντουανέτας, υπέφερε από υπογονιμότητα. Δεν είχε χαμηλά επίπεδα σπερματογένεσης – που είναι ο κυριότερος παράγοντας της ανδρικής υπογονιμότητας – αλλά υπέφερε από μια «αδυναμία διείσδυσης». Ιατρικοί αναλυτές ακόμη και σήμερα διαφωνούν για το αν ο βασιλιάς υπέφερε από υδροκήλη ή φίμωση.

     Προβλήματα γονιμότητας στον άνδρα εμφανίζονται με πολλές μορφές. Ωστόσο στην εποχή μας τείνουν να αντιμετωπίζονται με μια μόνο θεραπευτική δράση, όπως π.χ. η ενδοπλασματική σπερματέγχυση. Αυτό προβληματίζει πολλά ζευγάρια, καθώς μία μη-ειδική μέθοδος εφαρμόζεται πάντα στη γυναίκα, ενώ το πρόβλημα βρίσκεται αποκελιστικά στον άνδρα.       

      Άλλες μέθοδοι που κατά καιρούς εφαρμόζονται, (π.χ. σε άνδρες με σύνδρομο Kallman ή κιρσοκήλη) όπως μικροχειρουργικές επεμβάσεις, κιρσοκηλεκτομές, ορμονοθεραπείες κ.ά. δεν αποβαίνουν παρά ελάχιστα αποτελεσματικές, καθώς τα ποσοστά κυήσεων μετά από τέτοιου είδους θεραπευτικές επεμβάσεις ελάχιστα αυξάνονται.

Τα πλεονεκτήματα της ενδοπλασματικής σπερματέγχυσης είναι πάρα πολλά.  Με τη μέθοδο αυτή καταπολεμήθηκαν τα περισσότερα προβλήματα ανδρικής γονιμότητας, όπως η αζωοσπερμία, η απουσία σπερματογένεσης, η πρόωρη διακοπή της ωρίμανσης του σπέρματος, η κρυψορχία, η ατροφία του σπερματικού πόρου, η αζωοσπερμία μετά από χημειοθεραπεία ή ακόμη και το σύνδρομο Klinefelter.

Παρόλα αυτά πολλά ζευγάρια που υποβλήθηκαν στην ενδοπλασματική σπερματέγχυση, παρέμειναν άγονα κι έτσι το ενδιαφέρον των επιστημόνων στρέφεται πλέον στην έρευνα σε μοριακό επίπεδο, καθώς εκτιμάται πως  το κυριότερο αίτιο για την ανδρική υπογονιμότητα είναι το γενετικό υπόβαθρο. Χρωμοσωματικές ανωμαλίες στο ανδρικό χρωμόσωμα Υ και άλλες γονιδιακές μεταλλάξεις είναι υπεύθυνες για τα περισσότερα προβλήματα αζωοσπερμίας και απουσίας σπερματογένεσης των υπογόνιμων ανδρών.

Έτσι, παρά το γεγονός ότι διανύουμε – με την έλευση του 21^ου αιώνα – μια πολύ αισιόδοξη περίοδο όσον αφορά τη θεραπεία της ανδρικής υπογονιμότητας με τη χρήση της ενδοπλασματικής σπερματέγχυσης και της τεχνητής γονιμοποίησης στα άτεκνα ζευγάρια, η θεραπεία παραμένει ενοχλητική και αρκετά ακριβή για τη γυναίκα-σύζυγο, ενώ το πρόβλημα το έχει ο σύντροφός της. Γι’ αυτό το λόγο, η συνεχής διερεύνηση του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος με σκοπό να φθάσουμε σε μια εφικτή και απόλυτη θεραπεία της ανδρικής υπογονιμότητας είναι μια πολύ σημαντική κατεύθυνση στην οποία η επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να πορευθεί στην επερχόμενη χιλιετία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Infertility through history by Leah M. Brown,

Article @ http://www.babyzone.com/preconception/ infertility/infertilityhistory.asp

A Modern Approach to Male Infertility by Dr. Sherman J. Silber, Article @

http://www.infertile.com/inthenew/sci/modern.htm