Male Subfertility - Anatomy of male reproductive system

Horizontal Divider 26

Male reproductive system

Από τα όργανα του γεννητικού συστήματος του άνδρα, οι όρχεις, η επιδιδυμίδα, ο σπερματικός πόρος, οι σπερματοδόχοι κύστεις και ο προστάτης χρησιμεύουν για την παραγωγή του σπέρματος, τη διαφύλαξη και τη μεταφορά του, όπως και για την παραγωγή ορμονών. Αυτά αποτελούν τα έσω γεννητικά όργανα του άνδρα, ενώ το πέος με το όσχεο αποτελούν τα έξω γεννητικά όργανα.

ΟΡΧΕΙΣ

Οι όρχεις κατάγονται από το μέσο βλαστικό δέρμα και διαπλάσσονται αρχικά στο οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα και μάλιστα δεξιά και αριστερά της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Με την πάροδο της ανάπτυξης του εμβρύου οι όρχεις κατέρχονται διαμέσου του βουβωνικού πόρου και τελικά εγκαθίστανται μέσα σε εκκόλπωμα του δέρματος, το όσχεο, το οποίο βρίσκεται κάτω από τη ρίζα του πέους. Έτσι οι όρχεις, αν και υπάγονται στα έξω γεννητικά όργανα, εν τούτοις κατά τον 8^ο μήνα περίπου εμβρυϊκό μήνα εξέρχονται από το κύτος της κοιλίας, διαμέσου του βουβωνικού πόρου και εγκαθίστανται έξω από την πυελική κοιλότητα μαζί με τα έξω γεννητικά όργανα. Εκτός από το όσχεο οι όρχεις περιβάλλονται και από άλλους χιτώνες, οι οποίοι προέρχονται από τις στιβάδες του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος.

Τμήμα όρχεως
Οι όρχεις κρέμονται μέσα στο όσχεο από ένα σχοινοειδές σώμα, τον σπερματικό τόνο. Συνήθως ο αριστερός όρχις βρίσκεται πιο χαμηλά από τον δεξιό.

Καθένας από τους όρχεις αποτελείται από δύο όργανα με διαφορετική καταγωγή, υφή και λειτουργία: i) από τον κυρίως όρχι και ii) από την επιδιδυμίδα. Ο κυρίως όρχις (ή δίδυμος) αποτελεί το γεννητικό αδένα, γιατί παράγει τα σπερματοζωάρια και λειτουργεί ως ενδοκρινής αδένας. Η επιδιδυμίδα, στενά συνδεδεμένη με τον όρχι, αποτελεί κυρίως μέρος της εκφορητικής οδού του σπέρματος.

ΚΥΡΙΩΣ ΟΡΧΙΣ

Ο κυρίως όρχις (ή δίδυμος) έχει χρώμα υποκύανο, μέγεθος καρυδιού και σχήμα ελλειψοειδές, που είναι αποπλατυσμένο από τα πλάγια. Το μήκος κάθε όρχεως είναι 4-5 cm και το βάρος 12-15 g.

Στον όρχι διακρίνουμε δύο χείλη, πρόσθιο και οπίσθιο, δύο άκρα ή πόλους, το άνω και το κάτω και δύο επιφάνειες, την έσω και την έξω.

Από τα χείλη, το πρόσθιο στρέφεται μπροστά και έξω και είναι ελεύθερο, ενώ το οπίσθιο χείλος στρέφεται προς τα πίσω και έσω και συνάπτεται με το σώμα και την ουρά της επιδιδυμίδας. Κατά μήκος του οπίσθιου χείλους ανέρχεται ο σπερματικός πόρος.

Από τα άκρα, το άνω φέρεται προς τα άνω, μπροστά και έξω και εμφανίζει μικρή κυστοειδή απόφυση, την ορχική υδατίδα (Morgani). Συνάπτεται με την επικείμενη κεφαλή της επιδιδυμίδας. Το κάτω άκρο συνδέεται με τον πυθμένα του όσχεου με τον οσχεϊκό σύνδεσμο.

Από τις επιφάνειες, η έσω είναι επίπεδη, η έξω είναι υπόκυρτη και χωρίζεται από την επιδιδυμίδα με μια κατάδυση του ιδίου ελυτροειδούς χιτώνα, τον επιδιδυμιδικό κόλπο, στα άκρα του οποίου βρίσκονται ο άνω και ο κάτω σύνδεσμος της επιδιδυμίδας.

Testicle segment

ΕΠΙΔΙΔΥΜΙΔΑ

Η επιδιδυμίδα έχει σχήμα μηνοειδές και μήκος 5-6 cm. Αποτελεί μοίρα της εκφορητικής οδού του όρχεως και επικάθεται στο άνω μέρος (πόλο) και στο οπίσθιο χείλος του όρχεως.

Μέρη. Για την περιγραφή της επιδιδυμίδας διακρίνουμε τρία μέρη, την κεφαλή το σώμα και την ουρά.

Η κεφαλή επικάθεται στον άνω πόλο του όρχεως και συνδέεται με αυτόν με συνδετικό ιστό και με τα λοβία της. Στην κεφαλή της επιδιδυμίδας βρίσκεται κυστοειδής απόφυση, η απόφυση της επιδιδυμίδας.

Το σώμα φέρεται κατά μήκος του οπισθίου χείλους του όρχεως και συνάπτεται με αυτό με συνδετικό ιστό. Το σώμα της επιδιδυμίδας χωρίζεται από την έξω επιφάνεια του όρχεως με τον επιδιδυμιδικό κόλπο.

Η ουρά της επιδιδυμίδας αποτελεί τη συνέχεια του σώματος και αρχίζει στο ύψος του κάτω συνδέσμου της επιδιδυμίδας. Από εκεί φέρεται μέχρι τον κάτω πόλο του όρχεως, όπου

ανακάμπτει προς τα πάνω και μεταβαίνει στον σπερματικό πόρο.

Male reproductive anatomy

1) ουρήθρα, 2) πέος, 3) όρχεις, 4) σπερματικό πλέγμα, 5) ουροδόχος κύστη, 6) προστάτης, 7) σπερματοδόχος κύστη, 8) ορθό, 9) πρωκτός, 10) ηβικό οστό, 11) ιερό οστό και κόκκυγας, 12) κυστικό περιτόναιο

ΧΙΤΩΝΕΣ ΤΩΝ ΟΡΧΕΩΝ

Οι όρχεις βρίσκονται μέσα σε εκκόλπωμα του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, το οποίο βρίσκεται κάτω από την ηβική σύμφυση και περιβάλλονται από έλυτρα ή χιτώνες. Οι χιτώνες αυτοί αποτελούν προσεκβολές των διαφόρων στιβάδων του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος και είναι, από τα έξω αυτός τα έσω, οι παρακάτω:

α) το όσχεο,

β) ο δαρτός χιτώνας,

γ) η κρεμαστήρια περιτονία,

δ) ο έξω κρεμαστήρας μυς

ε) ο κοινός ελυτροειδής χιτώνας και

στ) ο αυτός ελυτροειδής χιτώνας

Το όσχεο αποτελεί δερμάτινο περίβλημα των όρχεων και στερείται υποδόριου λίπους. Διαφέρει από το υπόλοιπο δέρμα για την πιο βαθιά του χροιά, για την αραιή τριχοφυΐα, για την αφθονία των σμηγματογόνων και ιδρωτοποιών αδένων και για αυτός άφθονες και εγκάρσιες ρυτίδες του οι οποίες οφείλονται στον υποκείμενο δαρτό χιτώνα.

Ο δαρτός χιτώνας αποτελεί ινομυώδες πέταλο, το οποίο συνάπτεται στενά με το δέρμα. Στη σύσπαση του δαρτού οφείλεται η ρυτίδωση του όσχεου, η οποία είναι πιο έντονη σε νεαρά και ακμαία άτομα. Ο δαρτός, αντίστοιχα αυτός τη ραφή του όσχεου, εκπέμπει το διάφραγμα του όσχεου.

Η κρεμαστήρια περιτονία αποτελείται από χαλαρό συνδετικό ιστό. Δεν αποτελεί συνεχές πέταλο.

Ο έξω κρεμαστήρας μυς αποτελείται από γραμμωτές μυϊκές ίνες και έχει δύο μοίρες την έξω και την έσω. Από αυτές η έξω μοίρα αποτελεί τη συνέχεια των ινών του έσω λοξού και του εγκάρσιου κοιλιακού μυός και η έσω μοίρα εκφύεται από το ηβικό φύμα. Οι μυϊκές ίνες και των δύο μοιρών πλέκονται η μία με την άλλη και σχηματίζουν μυϊκές αγκύλες, τον πλεγματοειδή μυ, οι οποίες προσφύονται στον κοινό ελυτροειδή χιτώνα. Ο μυς αυτός, όταν συσπάται κατά την συνουσία, φέρνει τον όρχι αυτός το υποδερμάτιο στόμιο του βουβωνικού πόρου. Έτσι υποβοηθάει την αποχέτευση του σπέρματος.

Ο κοινός ελυτροειδής χιτώνας αποτελεί προσεκβολή αυτός εγκάρσιας περιτονίας. Περιβάλλει στην αρχή τον σπερματικό τόνο και ύστερα τον όρχι με την επιδιδυμίδα. Στην έξω επιφάνεια του κοινού ελυτροειδούς εξαπλώνονται οι μυϊκές αγκύλες του έξω κρεμαστήρα μυός. Η έσω επιφάνεια του καλύπτεται από τον ίδιο ελυτροειδή χιτώνα.

Ο αυτός ελυτροειδής χιτώνας προέρχεται από τον περιτοναϊκό θύλακο και αποτελεί τον ορογόνο χιτώνα του όρχεως. Ο ορογόνος αυτός χιτώνας είναι ανεξάρτητος από το περιτόναιο και δεν επικοινωνεί με την περιτοναϊκή κοιλότητα. Ως ορογόνος χιτώνας εμφανίζει δύο πέταλα: το περισπλάγχνιο ή επιόρχιο, το οποίο περιβάλλει τον όρχι με την επιδιδυμίδα και το περιτόνιο πέταλο ή περιόρχιο, το οποίο καλύπτει από τα έσω τον κοινό ελυτροειδή χιτώνα. Τα δύο αυτά πέταλα του ίδιου ελυτροειδούς χιτώνα χωρίζονται το ένα από το άλλο κατά μήκος του οπίσθιου χείλους του όρχεως, σχηματίζοντας το μεσόρχιο.

Histology of the testis

Εγκάρσια τομή μιας περιοχής του όρχεως. Στα καστανόχρωμα κύτταρα των σπερματικών σωληναρίων εντοπίζεται η παραγωγή σπέρματος. Τα σωληνάρια χωρίζονται το ένα από το άλλο με διάμεσο χώρο, αποδιδόμενος με ελαφρύ σταχτί χρώμα, ο οποίος περιέχει κύτταρα Leydig και αιμοφόρα αγγεία.

Read more

Horizontal Divider 26

ΜΗΧΑΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΟ WEB - ΜΗΧΑΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Web

Please MOVE AND HOLD your MOUSE CURSOR over any WORD in the translated web page in order to see a pop-up window with ALTERNATIVE TRANSLATIONS. Translations provided by: www.tranexp.com

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ